Hepimiz
balodayız.
Maskeli bir baloda.
Bir ruh gibi salınıyorum ihtişamlı salonda. Maskelerin ardındaki gözleri hissediyorum. Kokular karışıyor, algılarım patlıyor. Ağlıyorum, gamzelerim camın buğusundan göz kırpıyor.
Ağlıyorum!
Neden ağlıyorken,
gülümsüyorum?
Kusuyorum suretlere. Salon çok kalabalık. Maskeler hareket ediyor. Bi' kaç latince kelime beynimde çınlıyor. Parmaklarım dudaklarımda, çekip çıkarmak istiyorum. Salındıkça salonun gölgelerinin arasından, daha da hissediyorum maskenin demirini.
''Kendinize gelin!''
Haykırıyorum; Jocelyn Pook'un akustiğinin gezdiği salona.
''Kurtulun bundan, kurtulun bundan, kurtulun bundan!''
Kırmızı gözyaşları süzülüyor maskelerden.
Kaldırıyorum kafamı Kozmos'a. Dizlerimin üzerinden haykırıyorum geçmişime:
''Azad et beni.
Az-ad et.''
